میثاق ملی یا نمایش حزبی؟

0
381

 

در طول تاریخ مبارزەات ملت کرد، هر کسی از هر قوم، تبار، تیرە و قماشی کە بودە است و با هر طرز فکری کە سر بر تافتە است، سخن از محرومیت مردم و منافع مردم و حضور مردم و آیندە مردم و نام مردم و نان مردم زدە است، اما در واقع امر، آنچە را کە نداشتە و نبودە و عمل نکردە  و برایش راە نرفتە و در فکرش نبودە و برایش جذابیت نداشتە و احساسی را سر شار نمی کردە و روزگارش را بە خود اختصاص نمی دادە است، مردم و نیازهای مردم است و غیر از این جانتایش از هیچ چیز و هیچ متاعی خالی نبودە است.

اکنون و با این امر واقع کە بە نام بهارعربی و شاید منطقەیی،در گوشە و کنارمان  در حال شکلگیریهای پر فراز و نشیب است، نوبت دیگری و فرصت دیگری برای تعیین سر نوشتی دیگری و تاریخ دیگری برای ملتمان مطرح است. اما آنچە خود را در پوست برە بە میدان آمدە است همان روباەصفتان و همان کلەها و همان کلەمنارسازان و همان گردن فرزان و سر نوشت سازان (البتە تو خالی) و بە قول خودشان پالیسی سازان ملت کرد سر برون کردەاند، و خدا را شکر دست تقدیر سر نوشت یارشان شدە کە باز بە سخن آیند و گوهی یادشان رفتە کە این باید یک موجزە باشد نە بە حکم ضرورتی کە خود بناە نهادە باشند.حال بە فال نیک گرفتن این فرصت نباید خیلی از غرور حزبی و گروهی بعضی ها بکاهد، و بگویند، کە می گویند کە بگذارید من و من تک تاز، من گردن فراز(البتە ارثی هم هست)، من متعهد و دلسوز بە ملت، سکان سر نوشت شما را، شما را کە بی نوایید و من بهتر از تو می دانم، شما را کە نا توانید و من نیک احساس می کنم (همانطور کە از قبل کردەام) اسیر دست خویش سازم و بە آنجا هدایت کنم کە من و خودم و منافعم و فکرم و قدرتم و احساسم و حزبم و گروهیم می خواهد و از این سلسلە بر توسن اهوار اقتدار راهی کنم و نان و نوای شما را، شما مردم را بستانم و برای خودم و حزبم و سازمانم گرد آورم و سپس شما را در برهوت لامکان و در جهنم دنیا تنها گذارم و خود و مابقی عمر را در دیار دیگر و زیر چتر ایدە و اندیشە دیگر بە خوبی و خوشی سر کنم و گاهی از سر تفنن بنگرم کە چگونە در فقر و ناداری و ناچاری و ستم و بی عدالتی و روزمرەگی سر می کنید، و آنگاە برای رفع هر شک و گمانی آن سرود انترناسیونال یا ، من کوردم و کوردسانی دەمینمەوە با هم سر می کنیم و تا نوبت دیگری کە می رسد، تا بار دیگر تاریخی دیگر بناە کند و مانند من از شما و مایەهای استخوانی شما بهرە جوید و نسل اندر نسل چنین جریانی تداوم یابد.

امروز اما، سر نوشت طوری دیگر رقم می خورد ملت کرد در بازی حزبی و سازمانی مشارکت نخواهد کرد و خود را قوربانی تقدیر نخواهد کرد. و نباید این ملت را بە بازی گرفت، این ذهن ها و این احساسات چونان گذشتە ها پایمال هوس های آقایان و عدەای خاص نخواهد شد.

امروز مردمان شریف این سر زمین ، همان داغ دیدگان این کویر بی مهر و محبت، در ذهن و ضمیر وطنیت و احساس و فکر و اندیشە و عمل دگرگون شدەاند. امروز شعار میثاق ملی و شعار ملی را سر دادن و برای حزب و سازمان و برای قوم کار کردن، شعار قومی را سرودن و برای قبیلە بودن و شعار قبیلە را زمزمە کردن و برای خانەوادە زیستن، دیگر برای همە آشکار است و خریداری ندارند. همە می دانند کە از دست دادن  یک فرصت بە مثابە بە گرمی استقبال کردن از عمری دیگر تهدید است. سر نوشت بعضی از حزب و سازمانهای فصلی کرد، درس عبرتی است کە نباید آنرا بە تقدیر ربط داد. همین غرور و تکبر خود ساختە و تو خالی سیاسی باعث شدە کە امروز، از هر قدمی کە بر داشتە می شود شک کرد و حساب ملت از حساب حزب و سازمان جدا کرد.

نگارندە بر این باور است کە اگر قرار باشد کاسە همان و آش همان باشد کە در گذشتە شاهد بودەایم، و روند ملی و تلاشهایی برای بر قراری همبستگی ملی کە امروز برای ملت کرد سر نوشت ساز است، همچنان در هالەی از ابهام و عدم شفافیت لازم دنبال شود و بی اعتمادی ها در این زمینە ریشە برواند آیندە مایوس کنندەای را برای ملت کرد رقم خواهد زد. ملت کرد بیش از هر چیز بە تقویت اعتماد ملی و اتحاد و همبستگی ملی برای پشت سر گذاشتن چالشهای بزرگ نیازمند است.

بە امید راحلی کە در رضایی کرد باشد نە حزبی و سازمانی.

کاکی رستم الماسی.