خاونکار پرتوی سرخی از اعماق تاریخ است که راه همبستگی دموکراتیک خلق ها را روشن می سازد

یک بار دیگر زمستان از راه رسیده و گلهای انار شکوفان شدهاند و رنگ سرخ خود را بر تقوی
نشاندهاند. یک بار دیگر خاونکار فرارسیده، با رنگ سرخ انار که در اساطیر و باورهای آئینی خلق ما
مظهری از شهادت و قربانی یادگار است و استعاره ای از هدیه ای آسمانی که نور خود را از اعماق
تاریخ خلق های زاگروس بر روزگار ما می افکند و ساعات تقویم را روشنایی می بخشد. بار دیگر این
پرتوی سرخ به ستیز با سرما و تاریکی زمانه آمده و با زبانی نمادین خون زندۀ جاودانگان تاریخ را به
یاد می آورد و معرفتی سرخ را نثار دوزخیان زمین و ستمدیدگان عصر ما می کند. این معرفت سرخ
آتشی جاودان را در جان و دل انسان های آزادی برافروخته که با اتکا بدان مقاومتی سترگ در برابر
یخبندان زمانه و ظلم و ستم دوران امکانپذیر می شود. خاونکار، این حامل پیام مقاومت و اتحاد هرساله
با زبانی نمادین همچون آتشی در دل یخبندان پیام سرخ تاریخ را برای ما یادآور می شود و راه
حقیقتداران و بیداران را به ما گوشزد می کند. امسال نیز خاونکار با تلألؤ سرخش آمده تا سال پیش روی
ما را روشنایی ببخشد و خلق ها را برای تجدید اتحاد حول این پرتو گردآورد.

سال تازۀ یاری در شرایطی آغاز می شود که پس از دو سال تعطیلی اصلی ترین محافل و اماکن
گردآمدن مردم به دلیل همه گیری بیماری کورونا از ماه های گذشته اندک اندک نشانه هایی از بازگشت
به عرصۀ عمومی مشاهده می شود و خلق ما یک بار دیگر خود را برای زندگی اجتماعی آماده می کند.
متأسفانه در این دو سال شیوع گستردۀ بیماری کورونا مرگ شمار قابل توجهی از انسان ها را در
سراسر جهان در پی داشت و جامعۀ ما نیز که هنوز از آسیب بلایای طبیعی همچون زلزله و سیل کمر
راست نکرده بود، از این آسیب دور نماند و بسیاری از خانواده های یارسان عزیزان خود را در این
دوران از دست دادند. در این میان ناکارآمدی سرمایه داری اسلامی و سهل انگاری و بی مسئولیتی
سران و سلاطین رژیم سبب شد تا آسیب ناشی از این همه گیری به شدیدترین شکلی دامن مردم و به
ویژه طبقات فرودست مردم را بگیرد و خسارات عظیمی به بار بیاورد. رژیم سرمایه داری اسلامی از
چند دهه قبل کار پولی سازی بیمارستان ها و نهادهای بهداشتی را آغاز کرده بود و نابرابری عظیمی را
بر همۀ خلق های ایران و به ویژه فرودستان و طبقۀ کارگر این خلق ها تحمیل کرده بود که نتایج آن در
همه گیری کورونا به وضوح بر همان آشکار شد. چه بسیار کسانی که حتی هزینۀ لازم برای انجام
آزمایش های اولیۀ تشخیص بیماری را نیز که رژیم با هزینه ای گزاف به مردم عرضه می کرد نداشتند
و چه بسیار کسانی که پس از دچار شدن به بیماری از عهدۀ هزینه های درمان برنیامدند و این ها به جز
انبوه کارگران و زحمتکشانی است که به دلیل شرایط شغلی خود آن هم در اوضاع اسفناک اقتصادی
کنونی که کارگران را بیش از طبقات دیگر تحت فشار قرار داده است، امکان قرنطینه سازی و
خودداری از حضور در اماکن عمومی را نداشتند و به دلیل قرار گرفتن فزاینده در معرض عوامل
بیماری زا جان خود را از دست دادند. اگرچه آمار دقیق و قابل اعتمادی از جان باختگان وجود ندارد،
اما با نگاهی به آمار اعلام شده توسط نهادهای درمانی می توان گفت که خلق یارسان در سراسر
جغرافیای خود و به ویژه زحمتکشان و کارگران این جامعه آسیب فراوانی از این بی کفایتی و بی
مسئولیتی دیده است.

علاوه بر این ها خلق ما در سالی که گذشت از نظر اقتصادی نیز تحت شرایط رکود و تورم
افسارگسیخته اوضاع اسفناکی را گذراند. در شرایطی که رژیم سرمایه داری اسلامی در بحران سیاسی و
اقتصادی بی سابقه ای فرورفته، خلق های ایران نیز تحت فشار اقتصادی بی سابقه ای قرار گرفته اند که
هم از تحریم های اقتصادی قدرت های جهانی علیه مردم ایران و هم از ناکارآمدی و فساد و بی مسئولیتی
حاکمان رژیم نشأت می گیرد. بحران بیکاری فزاینده، نابود ساختن اقتصاد تحت عنوان خصوصی
سازی، رکود در بخش خدمات به ویژه به دلیل شیوع کورونا، بحران مسکن و تورم بی مهار در بخش
های مختلف سبب وارد آمدن فشار بی سابقه ای به خلق های ایران و کوردستان شده است. این اوضاع
علاوه بر شهرها در مناطق روستایی نیز به دلیل وقوع خشکسالی بی سابقه شرایط اسفناکی به وجود
آورده است، به گونه ای که سطح تولید محصولات زراعی و به دنبال آن درآمد کشاورزان کاهش یافته
که علاوه بر بحران مواد غذایی، سبب نابرابری بیشتر میان بخش های مختلف جامعه شده است و این
مسئله به ویژه در مورد زنان کشاورز رنج مضاعفی را موجب شده است. بحران خشکسالی همچنین
زمینه ای برای بروز برخی اتفاقات ناخوشایند اجتماعی فراهم کرده و ابعادی اجتماعی و سیاسی نیز یافته
است. بحران آب و خشکسالی میان گروه های مختلف مردم رقابت هایی را بر سر دستیابی به منابع ایجاد
کرده که چنانکه مشاهده کردیم با ایجاد درگیری بر سر آب و مرتع به حوادث خونین و تأسف آوری
منجر شد. در این میان نیروهای مرتجعی که سالیان طولانی منتظر فرصتی برای ایجاد درگیری میان
گروه های مختلف جامعۀ کورد بودند، امکان یافتند که با بهره برداری از رقابت پیش آمده بر سر منابع
که در نتیجۀ خشکسالی به وجود آمده بود، اهداف شوم و ضدانسانی خود را عملی کنند و با دامن زدن به
اختلافات و ایجاد تفرقه برای ایجاد شکاف مذهبی در جامعۀ کورد برنامه ریزی کنند. تجربۀ حوادث
تابستان نشان داد که در صورت غفلت آحاد جامعۀ یارسان و عدم آمادگی برای مقابله با بحران ها،
نیروهای ارتجاعی تا چه میزان توان سوءاستفاده از چنین موقعیت هایی را دارا هستند. اگرچه همزیستی
مسالمت آمیز در جامعۀ کوردستان، به ویژه در استان کرماشان و منطقۀ دالاهو سنتی هزاران ساله است
که با مقاومت تاریخی خلق ها به دست آمده و به راحتی قابل نابودی نیست، اما چنانکه شاهد بودیم دست
های آشکار و پنهان بسیاری وجود دارند که منافع خود را در گروی بر هم زدن این زندگی مشترک و
اتحاد تاریخی می بینند و در راستای منفعت خود از هیچ توطئه و اقدام غیرانسانی فروگذار نمی کنند.
همین مسئله سبب شد تا نزاعی که بر سر آب و مرتع و به دنبال تغییرات اقلیمی و خشکسالی رخ داد، به
بحرانی برای منطقه تبدیل شود و با گذشت زمان شاهد بودیم که چگونه نیروهای ارتجاعی و وابسته
نهایت تلاش خود را انجام دادند تا منطقۀ دالاهو را ناامن نشان دهند تا شاید بتوانند تخم نفاق و دودستگی
را برای اهداف آینده در دل مردم بکارند. با این وجود مردم آگاه دالاهو با هر تعلق دینی و طایفه ای این
تلاش ها را ناکام گذاشتند و نشان دادند که همزیستی دیرینۀ خلق ها در این سرزمین قدرتمندتر از آن
است که نیروهای ارتجاعی و کهنه پرست توان از بین بردن آن را داشته باشند.
در این روزها که سال کهنه جای خود را به سال تازۀ یاری می دهد، مقاومت در برابر بدخواهان و
مرتجعانی که این سنت تاریخی همزیستی را نشانه گرفته اند همان پیام سرخی است که اتحاد حول آن
بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد. این مقاومت برای خلق ما در تحکیم همبستگی حول ارزش
های دموکراتیکی نمود می یابد که بیان خود را در سنت های تاریخی ما یافته است و ما را فرا می خواند
که در دل سرمای زمانه با پرتویی سرخ که روشنایی آگاهی بخش خود را از اعماق تاریخ به ما رسانده
است به جنگ تاریکی رفته و آتشی برافروزیم. ما نیز همچون سازمان یاری کورد و پلاتفرم یارسان

ضمن دعوت به گردآمدن حول این آتش یگانه راه خلق مان در عبور از این مسیر سخت را اتحاد
دموکراتیک می دانیم. سال تازۀ یاری را به خلق یارسان در هر جای جهان از کوردستان و لورستان تا
آذربایجان و مازندران و مناطق مختلف کشورهای ایران و عراق تبریک می گوییم و در آغاز این سال
بر شهیدان خلق مان چه در سده های پیشین و چه در عصر حاضر درود می فرستیم که با خون خود این
پرتوی سرخ را به ما رساندند و آگاهی زندگی بخش نهفته در آن را زنده نگاه داشتند. خاونکار فرصتی
است تا یک بار دیگر پیام ماندگار شهیدان را فریاد بزنیم و اتحاد و همبستگی دموکراتیک را در واقعیت
زندگی خود جاری سازیم؛ زندگی که مقاومت است و مقاومتی که خود زندگیست.

سازمان یاری کورد
پلاتفرم یارسان