“یارسان، پر از خاطره ي زخم خنجر تبعيض ها…”

ايران كشوري ست با تنوع قومي و فرهنگي و مذهبي بسيار، و شايد در ميان ملل گيتي از اين لحاظ از سرآمدان باشد. هزاران سال است اقوام مختلف با فرهنگ ها، زبان ها، گويش ها، اديان و آداب مختلف در اين فلات كهن همزيستي مسالمت آميزي دارند.

پيروان آئين يارسان نيز بخشي از اين گستره ي زرين و زيباي فرهنگي مذهبي را تشكيل مي دهند. اما متاسفانه سالهاي زيادي ست از بسياري حقوق شهروندي خويش محروم اند، وهن و تحقير بر آنها گذشته ست، به اشكال و عناوين مختلف به آنها تهمت ها زده اند و جور و جفاها روا داشته اند.

اين مردم تا كي بايد در آتش بخل و حسد و كينه بسوزند؟ مردمي كه باور دارند اگر كينه بورزي، حتي بِه دشمن، زشت روي مي شوي. و اگر محبت كني دشمن تو بيش از هر كس ديگري نيازمند محبت تو خواهد بود. اما با اينهمه درد و داغ درفش در جامعه يي كه تهي شده از انسانیت و اميد و فروغ از نگاهها در تاريكي ها محو شده ست.

يارسانيان مردمان بي لبخند دادخواه، در سرزمين اهورايي ايران پر از خاطره ي زخم خنجر، مغرور و اميدوار محکم ايستاده اند. یک سوال از مردم یارسان دارم آیا تا به حال فکر کردین در جامعه ايران به عنوان یه جامعه بزرگ یاری چه جایگاهی داریم؟

آیا فکر کردین که چرا باید به ما ظلم بشود و با وجود همه اعتراضات و کمپین ها که یاران عزیز برگزار می‌کنند به هیچ جوابی نرسیم و صدای مارا خاموش کنند؟؟ علت فقط خودما هستیم خود ما راه را برای آنها هموار کرده و اجازه تسلط بر یارسان را می دهیم .

چرا باید زمان جنگ ما پا به پای همه مردم ایران بجنگیم و به عنوان مردم سلحشور و شجاع به اصطلاح از خاک و سرزمين خود دفاع کنیم ولی زمانی که درخواست میکنیم حداقل ما را به عنوان اقلیت مذهبي بپذیرند ودر قانون اساسی جمهوری اسلامی جایگاهی داشته باشیم با سیاست و ترفندهای پلیدشان صدای ما را خاموش کرده وما را وادار به عقب نشینی می‌کنند.

ما قصدجنگ و خونریزی نداریم ما مخالف کشتاریم ولی موافق ظلم و توهين هم نیستیم. ما به قانون آنها احترام می‌گذاریم ولی آنها ما را جزئی از خود نمی‌دانند. پس بیاید یک دل ویک دست و هم صدا شویم وبا نه گفتن به جمهوری اسلامی اولین قدم درست برای گرفتن حق خود برداریم .

یاران عزیز ما مجبور به رای دادن نیستم وقتی ما از کوچک ترین حق شهروندی محروم هستیم پس رای ما هم نباید قابل شمارش باشد . فقط یک جمله می‌خواهد که باشهامت گفته شود و آن این است (( یارسانی رای نمی دهد )). نه به جمهوری اسلامی را فراموش نکنید . یارسان یعنی یک دیار کهن با نشانی از ایستادگی و انسانیت ، با قدمتی همچون بلوط هاي هزار ساله ي زاگرس همچون درد و رنج كه همزاد و آشناي ديرينشان است. من یارسانیم ریشه در عمق زاگرس دارم من قدر آرامش و امنیت را میفهمم من به حرمت انسان و انسانیت باور دارم من برای هیچ چیزی تهدید نیستم چونکه اسلحه ی دست من تنبور است و دل من دریاست