کوردها در ایران از دیر باز از تبعیض ریشه دار رنج برده اند

حتی اگر از گرسنگی یا فقر در حال مرگ باشم، هیچگاه در زندگیم در خدمت بیگانه نخواهم آمد. من از زنجیر و طناب، میله های زندان و طناب دار نمیترسم واگر تکه تکه شوم و جان بدهم، همچنان خواهم گفت من یک کوردم.
کوردها در ایران از دیر باز از تبعیض ریشه دار رنج برده اند. حقوق اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و آرمان‌های اقتصادی آنها پایمال شده است. مناطق کردنشین از همه لحاظ دچار بی‌توجهی شده اند و این امر به فقر ریشه دار منجر شده است. تخلیه های اجباری و ویرانی خانه ها، دسترسی به مسکن مناسب را برایشان محدود کرده است.
والدين از ثبت نام نوزادانشان به برخی اسامی کوردی منع می‌شوند. از کاربرد زبان کوردی در آموزش غالباً جلوگیری می‌شود. اقلیت های مذهبی(یارسان، وهابی) که عمدتا کورد هستند هدف اقداماتی قرار می‌گیرند که به منظور بدنام کردن و یا به انزوا کشاندن آنان طرح شده است و به راحتی این اجازه را به خود میدهند که به مقدسات و باورهای دینی آنها اهانت کنند که در تازه ترین اقدام، حتک حرمت به یک یارسانی به نام جواد احمدی در زندان ساوه و تراشیدن سیبیل او که در آیین یارسان مقدس است میباشد. که نه تنها اولین بار نیست بلکه آخرین نیز نخواهد بود، اگر اندیشه و راهکاری برای جلوگیری و قطع ای گونه اهانت ها وجود نداشته باشد.
مقامات حکومت دیکتاتوری ایران البته اجازه میدهند که زبان کوردی در بعضی از برنامه های رادیو و تلویزیونی و برخی نشریات به کار برده شود و نمایه های فرهنگ کوردی مانند لباس و موسیقی به ظاهر محترم شمرده می‌شود اما واقعیت چیزی دیگر است، و بارها علناً پوشش و گویش توسط دست نشانده های رژیم به صورت علنی مورد تمسخر قرار گرفته است پوشش و فرهنگی که قدمتی چندین هزار ساله دارد. در کنار این همه فشار و ظلم بحث کوله بری کوردها غم انگیزترین قسمت این روزهای کوردستان ایران است که انگار نه انگار که روزانه چندین نفر برای بدست آوردن نان جان میدهند. و تنها گناهشان، این است که حاضرند جان را کف دست گذاشته و خود را به دست کوهستانی بسپارند که قدم به قدم آن بوی مرگ میدهد و علاوه برا آن نیروهای رژيم نیز در کمینشان هستند، اما زیر بار خفت و ذلت حکومتی که شرافت و انسانیت را از انسان میگیرد دراز نکنند و در عوض در برابر خانواده با افتخار و سربلند باشند. آیا تا بحال سراغی ا خانواده های کولبران کشته شده گرفته اند، آقای خامنه ای که دم از ولایت فقیه میزند و خود را نماینده ی خدا بر روی زمين میداند، آیا، به اندازه ی یک صدم سوریه، لبنان، فلسطین و….. ،به مردم کورد فکر کرده واهمیت میدهد. درد زیاد است و قلم قادر به نوشتن نیست اما بالاترین مقام کشور را به مناظره در مورد کورد و کوردستان و ظلمهای حکومت علیه آنها را، دعوت میکنم.