روز جهانی زن، روزیست که در بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشته می شود. در سالهای اخیر، هشت مارس برای زنان، نه تنها در کشورهای توسعه یافته بلکه در جوامع در حال توسعه نیز به صورت گسترده تری مطرح و ابعاد تازه ای به خود گرفته است.
زنان جهان تلاش کرده اند تا این روز را به فرصتی برای یادآوری پیشرفت ها و دستاوردها و مبارزات زنان تبدیل کرده و به جهان یادآوری کنند که چگونه با وجود محدودیتها و قوانین و فرهنگ های زن ستیز برخی جوامع، توانسته اند نقش چشمگیر و شگفت آوری در تغییر و پیشرفت جهان داشته باشند. در ایران با وجود تلاش ها و تاثیر مبارزات و مقاومت های غیرقابل انکار زنان ایرانی در تمامی عرصه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و مبارزاتی، همچنان شاهد شدیدترین قوانین ضد زن از سوی حکومت در قرن بیست و یک هستیم و زنان سرزمینمان حتی برای دفاع از کمترین حقوق مدنی خود باید مقابل حاکمان زن ستیزی که با تحمیل انواع فشار، خشونت و جنایت سعی در عقب راندن آنان دارند، بایستند و مبارزه کنند.
زنان ایران در سالهای اخیر در صف مقدم اعتراضات و مبارزات مردمی بسیار نقش پررنگ، تاثیرگذار و تعیین کننده ای داشته و در بسیاری از جنبش های مبارزاتی خود زنان نیروی محرکه و آغازگر بوده اند.
هرچند امروزه هشت مارس برای عده ای با روز مادر و ولنتاین آمیخته شده و بیشتر به روزی تبدیل شده که مردان بوسیله ی اهدای هدیه به زنان، سعی در اثبات محبت و علاقه خود به آنان دارند اما تاریخ هشت مارس در سالیان دراز نشان می دهد که این تاریخ در تقویم جهان، یادآور جنبش های مبارزاتی بسیاری از زنان جهان و شروع مبارزات و اعتراضات آنان علیه نابرابری ها و ستم بر زنان است.
نابرابری های اجتماعی، تبعیض، خشونت، تجاوز، حجاب اجباری و بسیاری عوامل دیگر باعث شد زنان ایران نیز عزم خود را جزم کنند و برخیزند و در صف اول اعتراضات علیه جمهوری اسلامی قد علم کنند تا ریشه این نابرابری ها را از بین ببرند.
هشت مارس امسال بوی خون زنانی را می دهد که برای احقاق حقوق خود و زنان سرزمینشان کشته شدند. کم نبودند زنانی که جاودانه شدند و تا ابد نام و یادشان سمبل مقاومت و ایستادی در برابر ظلم و ستم و سرکوب خواهد بود. چه بسیار زنانی که در راه رسیدن به آزادی و برابری، زیر شکنجه های جسمی، روحی و جنسی مامورین فاسد جمهوری اسلامی با تحمل سختترین شرایط تنها به امید پیروزی دوام آوردند و دست از مبارزه برنداشتند.
در سالی که رو به پایان است بیشترین سرکوبها را از سوی حکومت جنایتکار شاهد بودیم. چه بسیار احکامی که برای دختران و زنان ایران صادر شد و آنها را روانه زندان های مخوف جمهوری اسلامی کرد. در این میان نام دختر آبی جهانی شد. دختری که تنها یک خواسته داشت و تنها جرمش تلاش برای راه یافتن به استادیوم ورزشی و نشستن به تماشای ورزش مورد علاقه اش بود. خواسته ای که حق مسلّم او بود و چه ظالمانه دستگاه فاسد قضائی حکومت سرکوبگر
با صدور حکم زندان برای وی، جان او را به دست زبانه های آتش سپرد. اما جمهوری اسلامی باید بداند که این شعله های آتش خاموش شدنی نیستند و این مبارزات پایان ندارد تا زمانی که آتش را به جان حاکمان جنایتکار بیندازیم و انتقام چهل و یک سال ظلم و ستم سازماندهی شده حکومتی را از آنان بگیریم. پس از چهار دهه حکومت ننگین با کارنامه ای پر از خون، ظلم، زندان، شکنجه و پرپر کردن کودکان، زنان و مردانی که حقشان آزادی و زندگی بود باید متحدتر از همیشه در جهت پایان دادن به حکومت ملایان فریاد بزنیم و بگوییم نه به جمهوری اسلامی.
هشت مارس امسال خونین است چرا که زنان و مادران بسیاری در داغ عزیزانشان نشسته و همچنان حکومت با فشار و تهدید، آنان را وادار به سکوت می کند. اما این زنان می دانند و دریافته اند که در مقابل این حجم از بی عدالتی، انسان کشی و بی رحمی و جنایت باید فریاد خود را رساتر از همیشه به گوش جهان برسانند. این فریاد خود به تنهایی آنقدر قوی است که پایه های سست شده ی چنین حکومت جنایتکاری را به لرزه درآورده و فرو بریزد.
هشت مارس امسال صدای مادران و زنانی خواهیم بود که داغدار و درد کشیده از فاسدترین حکومت جهان هستند. در کنار آنان به هر طریقی که بتوانیم فریاد می زنیم که ای مسئولین و حاکمان جلاد، نه شما را می بخشیم و نه فراموش می کنیم که چگونه در خیابان ها با گلوله های جنگی جان عزیزانمان را گرفتید. چطور در زندان ها شکنجه کردید و بعد از آن همه خونریزی و کشتار وحشیانه ی مردم، با شلیک موشک توسط وحوش سپاه تروریسی چگونه بی رحمانه خون 176 انسان را ریختید و این جنایت هولناک را انجام دادید.
امسال در کنار این خانواده ها و مادران و زنان داغدار، بیش از پیش به جهان نشان می دهیم که چطور حکومتی که دم از اسلام و انسانیت می زند، خون انسان های بیگناه را می ریزد و برای حفظ بقای خود به جان مردم چنگ می اندازد. زنان شجاع و مبارز سرزمینمان در طول تاریخ، همیشه سمبل مقاومت و ایستادگی بوده و هستند و این بار نیز در صف اول مبارزات، شاهد انقلابی از جنس زنان خواهیم بود. به امید روزی که هشت مارس را به یاد پیروزی زنان در انقلاب علیه جمهوری اسلامی و سرنگونی این حکومت ننگین، جنایتکار و ضد بشری جشن بگیریم.
روزبه حبیبی کورانی
“عضو اتحاد انقلابیون کوردستان و سازمان یاری کورد یارسان”
