کوردستان سرزمینی مقدس ودارای پیشینه ی تاریخی غنی و فرهنگی اصیل وجمعیتی بیش از شصت میلیون نفر در دنیا و مردمانی خونگرم متاسفانه با گذشت قرنها هنوز نتوانسته اند مآمنی مختص به خود و دولتی مستقل داشته باشند و زیر پرچم ممالک دیگر به صورت پراکنده و در سایه ی ظلم و ستم طاغوتیان جهان روزگار گذرانده اند و آنچنان از سوی دولتهای حاکم تحت فشار ،طرد و به انزوا رانده شده اند که به جرآت میتوان گفت که این مردمان خونگرم و اصیل برای در امان بودن از ظلم و ستم حکومتهای سلطه گر حاکم بر آنها در تمامی نقاط این کره ی خاکی برای داشتن زندگیی ساده و بدون اضطراب پخش شده اند و بیشتر برای فرار از نابرابری و نگاه نژداپرستانه ی حکومتهای حاکم بر آنها آواره ی غربت شده اند و تنها به دنبال مامنی برای حفاظت از خود و خانواده و به دور از هر گونه نگاه نژاد پرستانه به خود هستند و این خود دردناکترین بخش از زندگینامه ی مردمیست که باوجود جمعیتی شصت میلیونی همانند خانواده ای فقیر و بی کس اجاره نشین ممالک دیگر میباشندو تمامی سرمایه های انسانی و نخبه ی آنها که بیشتر در نهادها و سازمانهای معتبر بین المللی با نام آنها و به کام آنها فعالیت میکنند.
مطمئنا نباید منتظر معجزه و امداد غیبی برای کمک و رهایی مردم کورد از زیر یوغ دیگر دول جهان ،مخصوصا دول اسلامی غالب بر آنها باشیم و خودمان باید دست در دست هم و یک دل و یکصدا برای بدست آوردن هر آنچه که حق مسلم و قانونیمان است مبارزه کنیم.در این راه احزاب و سازمانهای زیادی فعالیت دارند ولی متاسفانه اکثریت این احزاب بعد از مدتی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح داده و از احساسات و توانابهای مردم برای رسیدن به اهداف و خواسته های خود استفاده میکنند ،امید میرود که روزی تمامی این احزاب منافع ملی را به منافع و خواسته های شخصی خود ترجیح داده و زیر سایه ی یک پرچم که همانا کوردستان واحد است جمع و تنها برای سربلندی کورد و کوردستان مبارزه کنند و نه برای رسیدن به اهداف و خواسته های خود.
در این راستا اتحاد انقلابیون کوردستان(یه کێتی شورشگیران کوردستان) که در تاریخ 30 می 1991 در کوردستان عراق،شهر رانیه و روستای ساردگی تاسیس و با تاسیس حزب پیشمرگان به داخل کوردستان ایران (روژهلات کوردستان )رفتند و عملیاتهای آزادی خواهانه ی زیادی علیه نیروهای رژیم آخوندی انجام دادند.بعد از پنج ماه از تاسیس حزب، رهبر حزب به نام سعید یزدانپناه در شهر سلیمانیه ی عراق توسط جمهوری اسلامی ایران ترور و در همانجا به خاک سپرده شد.پس از آن برادر سعید یعنی حسین یزدانپناه که شخصی مقام طلب و پول دوست بود آرمانهای حزب را برای رسیدن به اهداف خود زیر پا گذاشت و منطقه ی اتحاد میهنی کوردستان را ترک کرد و به مناطق تحت رهبری پارتی و خانواده ی بارزانی رفت و خانواده ی بارزانی از او خواستند که به دلیل همخوانی داشتن اسم حزب با اتحاد میهنی کوردستان ه باید اسم تشکیلات یعنی یەکێتی شورشگیران کوردستان را عوض می کردند و اسم آن را پارت آزادی کوردستان بگذارد و این درخواست از سوی حسین یزدانپناه مورد قبول واقع شد تا این که در سال٢٠٠٦ تعداد زیادی از پیشمرگان دلسوز اتحاد انقلابیون این درخاست را نپذیرفته و مجددا به مناطق تحت کنترل اتحاد میهنی کوردستان به رهبری مام جلال طالبانی بازگشته و تا کنون زیر نام اتحاد انقلابیون کوردشتان(یه کێتی شورشگیران کوردستان) به فعالیت و مبارزات خود ادامه داده اند و در ادامه در تاریخ 13/6/2019 این حزب با همکاری سازمان یاری کورد یارسان که همانا تلاش و خط مشی این سازمان مبارزه در جهت احقاق حق یارسانیان در ادوار گذشته و حال که زیر لوای حکومتهای اسلامی مورد شدیدترین و بیرحمانه ترین ظلمها و توهینها قرار گرفته اند و نیز استقلال و باروری نهال استقلال کوردستان عزیزمان به دور از مسائل دینی و مذهبی به عنوان بخش مهمی از جامعه ی کوردستان فعالیت میکنند،تفاهم نامه ای به امضا رسید و اعضای اصلی اتحاد انقلابیون کوردستان با به تصویب اعضای دو سازمان که هدفی مشترک را دنبال میکنند رسید و اهداف و برنامه های این سازمان هدف گذاری شد.
به امید روزی که تمامی احزاب کوردستان با یک دید و نگاه مشترک که همانا سربلندی و استقلال کوردستان عزیزمان باشد زیر سایه ی پرچم واحد گرد هم جمع شوند.
منوچهر پیر مرادی عضو رهبری اتحاد انقلابیون کوردستان
