شعرێک لە وەسف کاکی شامراێ یوسفشایی کەسایەتی دیار و خوەشناو گوران

0
317
کاکی شامراێ کەسایەتیکی دیار ،دڵسوز و خوشەویستی دیاری گۆران و یارسانە و خەڵکی ناوچەکە بە چاوی رێزەوە سەیریان کردوە هەر لە بەر ئەوەش قەڵەمە رەنگینەکەی کاکە حسەین قاسمی خوشەویست شاعری دڵسوزی گۆران بە ئەم شێوەی خوارەوە وەسفی کاکی شامراێمان بۆ دەکات.
دستی کاکە حسەین قاسمی خوش و یادی کاکی شامراێ بەرز و بەرێز بێت.

روژی نه تقدیرگردش گردون

رو نیایم نه راه وبی چند وچون

عزم سارا ودیشت سیر کژ وکو

روانه راه بیم پری دالهو

پی کردیم راهان جور هرده جاران

گذرایم نه مینگه یانه عودالان

بوی عطر بهشت سرای سه دری

پخشن نه محال باخچه حیدری

یاوا اومشام عطر سکر آور

سر سامنه هیبت نه دل بی خور

آسیاوکی پیر سراو زمکان

آرامکاه مشی نی ماوا ومکان

دار سی نصیر گذرگای یاران

وجخت مشنیا نه پاچه کاوان

چوین درده داران حالم شی نه هوش

ندای سماوی شنوام وگوش

دنیای دون پرور کردم فراموش

نه سای یاس زرد اشکفت خاموش

ای یال واو یال کمر تاش نه سنگ

دروازه ایلان آوایی سرتنگ

دیکیه وآوایی یکایک تمام

دیشت بیوه نیژجاگه خاس وعام

ده جامی و ویله آسیاوه تنویر

هرده وهرده تا باوه مقصویر

آبادی ودیکیه هم کانی وسراو

باوای مقصویری هر دو ویک نام

ای وارگاو مکان ای جا ای مسکن

کردن پرورده وحق کاکیه حسن

شخصی دیم وچم پیر نویرانی

چمان خذر بی زنده زنگانی

تک تک متکیا نویر نه جمینش

وو ریش سفید شیوه شیرینش

نیشته ویش نه پای کانی وچشمه سار

غرق ذریای فکر مات روزگار

وروی گشاده ومیل دلواز

قامت قیام کرد یاوا وپیشواز

پیر نیک صویرت وختی دیم وچم

شوق احترامم وسوز هاما دم

ندیده ونناس ادام کرد سلام

وخوش گفتاری وو شیرنی کلام

دس دا نه سینه هیز گرد نه زمین

آو خجالت من وست نه جمین

بی کبر وغرورلیو وخنوه

سلامم وشوق ودل سندوه

ووزوان شیرین دلنشین گفتار

خولک وتارف کرد ونیکی کردار

پرسا حال وبال راویاریمان

هم ماواو مسکن سردیاریمان

واتش یاوران عازمان گشت

سرای دالهو باخجه بوی بهشت

ایوه مهمانین نه ای محاله

آووملک من پیتان حلاله

هرچه موازین دارین کسر وکم

وازن درگانه مالم خاطرجم

همت وازیم کرد نی پیر پرمیل

روانه راه بیم پی هرده دوجیل

نه حضور پیر دویر کفتیم چن گام

ناگاه یک شخصی آما سره رام

پرسام نه راویار وفراغ بال

واچه پری من ای حال وحوال

ای شخص فهیم بی کبر وکینه

نصلش نه کین نی سرزمینه

واچه پری من ناو ونیشانش

هم اصل هم نصب قوم وخویشانش

فرد هام زوان وسوز وزاری

ودله پردرد ناسوره کاری

وات ای شخص نیک نیشتن نی سایه

ممو کاکیه حسن کاکی شامرایه

کاکی شامرایه یوسفشا نژاد

 

با اصل ونصب جه نتیجه پاک

نه بونه حسن ماتن وایطور

تافته تنیایی کیشان نه روی سر

کاکی شامرایه صاحب سخا وجود

چه دارا وندار جه بود جه نابود

چه مالک ملک چه گیا ودرویش

نه لاش یکسانن بی لاف واندیش

واز نه روی مهمان دروازه یانش

گرمن وجاخ ومال وکاشانش

عمر زنگانی ویطور کردن پی گ

وی سخا بردن نه حاتم طی

دسش وکردار هم نیاز هم نذر

کره مشکلات مردمان واز کر

هرچه بوانم شرح احوالش

تمام نمبو نیکی خصالش

ایسه دو ساله کوچ خیر کردن

دنیا ویطوره تا وسر بردن

نوه ونتیجه اولادان خاس

هاشتنش وجا وکرده وه راس

نه دامان پیر دسش نو کوتا

یانش روشن بو نه دور دنیا

بلکم اولادان ریبر بن وراش

روشن کن چرای مانوه دنیاش

یانه وکاشانش وچول نمانو

نام نیک ویش پریش بمانو

پی ساکنی درد دله کاکییه علی

وسیخان واتن وجلوه جلی

تقدیم وە دوس و یار عەزیزم کاکی علی دویر کفته ولا ت.. خویا بیامرزیتەی و دەسی له له داوان پیر شرط نەوریەت