در ابتدای امرلازم میدانم برای شفافیت معرفی مختصری داشته باشم از راه کربلا، راه کربلا نام بزرگ راهی است که درکوردستان ایران واز استان کرمانشاه به مرز عراق با عبور از شهرهای صحنه، کنگاور و بیستون، کرمانشاه وسپس ماهیدشت واسلام آباد(شاباد) وشهردالاهو (کرندغرب)وهمین طور سرپل ذهاب وقصرشیرین و مرز گمرکی خسروی از جانب حکومت اسلامی ایران از سالیان پیش برای رفتن زوارشیعه به کربلا استارت خورده است وبا شروع احداث این راه مناطق تحت شعاع آن دست خوش تحولاتی شده که بایکدیگر میخواهیم اندکی تامل بر آن داشته باشیم :
البته همه ما بخوبی بر این موضوع آگاهیم که احداث بزرگراه در چنین مناطقی بدلیل دارا بودن بازارچه های مرزی بصورت عمومی بخش خوشایندیست برای آحاد مردم ومیتواند قابلیت های خوبی برای مردم این مناطق داشته باشد و چه بسا ایجاد چنین پروژه ای موجب رونق اقتصادی گردد وبهره چشم گیری برای ساکنان بومی منطقه داشته باشد، اما متاسفانه بر خلاف انچه که تصور میشود، تاکنون نه تنها شاهد بهبودی اوضاع ورشد اقتصادی منطقه نبوده ایم، بلکه میتوان گفت که شاهد نابودی بخشی از منابع زیست محیطی وقرارگرفتن مردمان بومی منطقه در دام یک بازی سیاسی مذهبی هستیم که مردم منطقه را بشکلی نامحسوس درگیر خود کرده است ومیتوان نام این پروژه را آغازنرم راه اسیمیلاسیون نام گذاری کرد که سالیان درازیست توسط حکومت ایران استارت خورده است.
اگربخواهیم کمی بر روی این پروژه وعلت این سرمایه گذاری ریزبشویم تا به ماهیت واقعی این طرح که در ظاهرطرحیست عمرانی دست پیداکنیم نکاتی هست که میتواند نظر ما وشما را به خود جلب کند که عبور از کنار آن مانند بستن چشمان خود درروز روشن است.
عمده ترین این نکات نادیده گرفته شدن سیاستهای آسیمیلاسیونه حکومت ایران از دید جوامع حقوق بشری نسبت به نابودی فرهنگهای بومی مردمان این منطقه در ایران است و هدف از آسیمیلاسیون یا “ذوب فرهنگی” استعمار و حل کردن ملت های غیرفارس در درون ملت فارس است، کما اینکه امروزه ماشاهد پیدایش گویشی نو در شهر کرمانشاه بنام گویش فارسی کرمانشانی یا کوردی کرمانشانی هستیم که به جرات میتوان آن را دست آورد سرمایه گذاری های حکومت ایران نامید و تا بدین جای کار به سهولت میتوان آثار آسیمیلاسیون زبانی را تشخیص داد و از آنجایی که استان کرماشان یکی از نادرترین استانهای واقع در ایران است که دارای تنوع دینی و فرهنگی زبانی گوناگونی نسبت به دیگر استانهاست، همین موضوع سبب شده است که سیاست مداران حکومتی نگاه خود را معطوف به این منطقه کنند و این گوناگونی و هم زیستی مسالمت آمیز که نکته قابل ستایشی است برای ساکنین این دیار،آن را آسیب پذیر ارضیابی کنندو مورد هدف خود در راستای ذوب ملت های غیر فارس در ملت فارس به نام اتحاد ملی قرار دهند،ساکنین این استان با وجود دارا بودن قومیت های دینی متنوع از گذشته تا کنون همچنان زندگی مسالمت آمیز وخوبی را با یکدیگر داشته اند وهمواره با وجود سلایق مختلف با یکدیگر به خوبی مدارا کرده اند و بر این باورند که همگی از یک قومیت بنام “کورد “هستند وبرای دفاع از اصل وفرهنگ کهن خود نیازمند اتحاد در بین مردمان کورد زبان هستند وبا همچنان با وجود چندگونگی عقاید دینی ومذهبی وباوری وزبانی در شرایط مسالمت آمیزی پذیرای یکدیگر هستند.
اما از زمان پیدایش حکومت اسلامی ایران از بدو تا کنون مردمان کورد همه روزه وهمه ساله شاهد سیاستهای استسماری حکومت حاکم به اشکال گوناگون در منطقه هستند که یکی از آنها ایجاد معبری برای عبور کاروانهای زیارتی کربلا است که میتوان به جرات گفت حامیانش عده ای بازیچه وعده ای سودجو هستند که باورشان میراثی مخرب وضد انسانی دارد و با حضورشان در منطقه عاملانی برای اجرای سیاستهای حکومتی هستند که یکی از اهدافشان تخریب باورهای مردمان این مناطق وجایگزین نمودن باور اسلامی خود است که این موضوع برخلاف باور فکری بخش اعظمی از مردمان این دیار است، زیرا باور دینی آنها کاملا” متفاوت است با باور دینی نظام حاکم، ومدیران اجرایی وانتصابی نظام،زیرا انها عاملانی هستند برای اجرای سیاست های پلید اسیمیلاسیونی فکری فرهنگی دینی وزبانی مردمان بومی این منطقه و بازی گردانان ومجریان اصلی اجرایی پروژه اسیمیلاسیون، که مهمترین وظیفه آنان وارونه جلوه دادن حقیقت در نزد افکار عمومی و ایجاد بستری برای پیاده نمودن افکار نظام اسلامی است .
همانگونه که پیشتر نیز اشاره شد اغلب مردمان استان کرمانشاه از کنگاور وصحنه وبیستون گرفته تا شهرکرمانشاه و ماهیدشت واسلام آباد وکرندغرب وهمچنین سرپل ذهاب وقصرشیرین از دیر باز تا کنون پیرو آیین یارسان بوده وهستند و امروزه با کمال تاسف باید گفت عده معدودی از آنان به دلیل نیازهای طبیعی هر انسانی و ایجاد موانع بر سر راه آنها و شرایط قانون سخت گیرانه نظام جمهوری اسلامی ناچار به زدن نقاب شیعی ویا تغییر باورهای خود برای رفع موانع و مشکلات موجود بر سر راه زندگیشان شده اند و این در حالی است که بسیاری از آنان همچنان برخلاف خواست قلبیشان وادار به تغییر و تظاهر شده اندکه در وحله اول فشار روحی روانی فراوانی را برای خود فرد و در پی آن برای جامعه بومی این منطقه ایجاد نموده است که حاصل آن تبدیل به یک آسیب اجتماعی نظیر ازبین رفتن صداقت اجتماعی در بین مردمان این دیار شده است و عرصه را برای نفوذ بیشتر عوامل حکومتی و اجرای برنامه های ذوب فرهنگی ودینی ایجادنموده است و اینگونه است که ما امروزه شاهد تغییر بخش عمده ای از گویش ودین مردمان بومی منطقه هستیم.
اکنون اگر بخواهیم نگاهی داشته باشیم به یکی از اجزاء طرح احداث جاده راه کربلا میتوانیم این را در نظر داشته باشیم که باتوجه به موجودیت جاده های فراوان در ایران ومخصوصا” مسیرهای زیارتی بر هیچ یک از ما پوشیده نیست که در حاشیه چنین راه هایی بصورت عمومی پس از مدتی مقبره امام زاده های نو ظهوری یکی پس از دیگری سر از خاک بیرون میآورند و در
هر چند کیلومتر یک مسجد یا امام زاده دایر میگردد که البته اجرای آن اغلب پس از مدتی صورت میگیرد و بطور معمول واکنش خاصی را ازجانب مردم درپی ندارد زیرا سندیت هریک به شکل خاصی از جانب حکومت ارائه میگردد واگر فرد یا نهادی درپی تحقیق در باره آنها برآید قطعا” پاسخ روشن ومثبتی را از جانب سردم داران حکومتی دریافت نخواهد کرد و اینگونه است که مسافرین این مسیرها بدون آگاهی کافی حتی المقدور در طی یک سفر برای استراحت ویا دیگر نیازهای ضرورشان به آنجا خواهند رفت و این نیز یکی از آشکارترین روشهای تبلیغات اسلامی حکومت است ودر پی آن با حضور زائران در مناطق یارسانی نشین قطعا” نیازمند به خرید مایحتاج اولیه خود یا سرو غذا ویا استراحت در هتل ها و یا رستورانها هستند، اما از آنجایی که آیین یارسان در نظام جمهوری اسلامی رسمیت ندارد و همین طور مراجع تقلید شیعه همگی با هم متفق القول هستند که پبروان آیین یارسان کافر ونجس وگمراه هستند وبیان این موضوع را بارها به کرات در رسانه ها و کتب وفتواهای دینی خود اعلام کرده اند: یک فرد یارسانی نمیتواند جواز تاسیس هتل یا رستوران یا مغازه ای را حتی در زادگاه وشهر خود داشته باشد زیرا داد وستد وخوردن غذای دست آنان برای یک مسلم مکروه ونجس به شمار میآید و در نتیجه عده ای سود جو ومنافع طلب از این آب به ظاهر گل آلود فرصت میابند تا ارض اندام نمایندواجازه برداشت و بهروری از چنین پروژه هایی را پیدا نمایند وملت ومردم یارسانی منطقه همچنان مظلومان این راه و تسلیم سیاست ساختارغالب حکومت قرار میگیرند و هر روزه شاهد تنگ تر شدن عرصه بر خود هستند.
بد نیست در انتهای اشاره ای نیز داشته باشم بر آنکه مطالب اشاره شده در بالا تنها نیم نگاهی بود از آنچه که مردم کورد وپیروان یارسان نشین منطقه همه روزه شاهد آنند و به خوبی برآن آگاهم که شما خواننده گرامی مطالب بیشتری را نزد خود برای بازگو نمودن آنچه که امروزه در منطقه اتفاق می افتد دارید، مانند :حلال شیعی، ازبین بردن منابع محیط زیستی، ازبین بردن فرهنگ بومی منطقه،ایجاد پایگاه های نظامی وسایت های موشکی که موجب رعب وحشت مردم منطقه است، سو استفاده از راه وجاده واعتماد مردم بومی و انتقال سلاح های نظامی به عراق وسوریه، وواردات وصادرات غیر مجازسرمایه ملی (نفت خام،گاز،)و…………
