“تحریم انتخابات تنها راه مقابله با رژیم جمهوری اسلامی ایران است،

جمهوری اسلامی حدود سی و شش سال است که جامعه ایران را با بحران آفرینی مدیریت کرده و می خواهد مدیریت کند. در این سال ها، هیچ دوره ای مردم ایران آسود نبوده اند. از گذشته های دور، از جنگ و کشتار، از قتل های زنجیره ای تا برنامه هسته ای، از خائن و نامطلوب اعلام کردن تقریبا کلیه سران خود همین حکومت و دستگیری و زندانی کردن نخست وزیر دوران جنگ و رئیس مجلس دوران خامنه ای و …. که بگذریم، پس از آن نیز، در هر مقطعی، موضوعی برای تنش برجسته شده است..

۴ ـ مقامات جمهوری اسلامی در هر دو جناح تلاش دارند که چهره دموکراتیک و مشروعی از جمهوری اسلامی در جهان به نمایش بگذارند. بدین منظور مقامات نظام همواره ادعا کرده اند که انتخابات در جمهوری اسلامی، انتخاباتی «آزاد»، «عادلانه» و «سالم» بوده است تا ساختار سیاسی جمهوری اسلامی دموکراتیک جلوه داده شود. انتخابات دموکراتیک باید دارای 7 شرط اصلی باشد: ۱ ـ تناوب (برگزاری منظم و دوره ای انتخابات)، ۲ ـ حق رای عمومی (تمامی شهروندان دارای حق رای برابر باشند)، ۳ ـ سالم (عدم دستکاری در آرای مردم و نتیجه انتخابات)، ۴ ـ آزاد (آزادی بیان، تشکل و مشارکت تمامی افراد و گرایشهای سیاسی)، ۵ ـ عادلانه (توزیع عادلانه امکانات برای فعالیت و تبلیغ گروههای سیاسی)، ۶ ـ موثر (انتخابات، تصمیم گیرندگان اصلی را تعیین کند و نهاد غیرانتخابی بالاتری بر تصمیمات آنها تاثیر نگذارد)7- حضور اقلیت ها . از این 7 شرط تنها دو شرط اول در انتخابات جمهوری اسلامی موجود بوده اگر چه شرط سوم ـ سالم بودن ـ نیز در انتخابات رعایت نشده است. شرط چهارم یعنی آزاد بودن انتخابات ، هرگز رعایت نشده و به جای آن شرط «رقابتی» بودن جایگزین شده است. در انتخابات ۹۴ دموکراتیک جلوه دادن انتخابات ـ بدون رعایت شروط ذکر شده ـ یکی از اهداف مهم هر دو جناح جمهوری اسلامی است

. دغدغه اصلی ما«حذف» نظام است و معتقدند تا زمانیكه جمهوری اسلامی برقرار است، انتخابات آزاد معنا ندارد و شركت كردن در انتخابات تنها موجب مشروعیت به این نظام غیردموكراتیك می شود پس باید هر انتخاباتی را تحریم كرد و در آن شركت نكرد. بخشی از نیروهای تحول خواه هم معتقدند درصورتیكه حداقل شرایط لازم برای یك انتخابات دموكراتیك یا رقابتی وجود نداشته باشد، یعنی امكان انتخاب نمایندگان تاثیرگذار، تغییرخواه یا مستقل، وجود نداشته باشد، تحریم انتخابات بهترین گزینه برای نشان دادن اعتراض و عدم مشروعیت به چنین انتخاباتی است. راهبرد «تحریم مطلق» انتخابات در سالهای اخیر به گزینه ای منفعلانه تبدیل شده است. با توجه به اینكه مدافعان این راهبرد در داخل كشور اجازه فعالیت موثر نخواهند داشت تا بتوانند دیگران را تشویق به عدم مشاركت كرده و پیرامون آن یک کمپین سراسری ایجاد کنند، در نتیجه فعالان طرفدار این راهبرد عملا امكان بهره بردن از فضای انتخاباتی را از دست می دهند

ی حاکمیّت نکبت بار خویش ارتجاع از اجزاء لاینفک آن بوده است و سردمدارانش در حکومتی که از آغازین روزهااز دین چماقی ساخته اند تا بر هر سرکوب و جنایتی، رنگ و صبغۀ اسلامی بزنند،زن بودن پیش از آغاز محاکمه، بزرگی به شمار می آید» جرم«.

الفان خویش به حیله های مختلف متوسل می اصولا حکومتهای سرکوبگر برای بیرون راندن و کنار گذاشتن مخشوند و جالب اینجاست که همۀ آنها به دنبال راهی برای مشروعیّت دادن به اعمال سرکوبگرانۀ خود می باشند. در این میان دست آخوندهای حاکم بر ایران از همان اولین روزهای حکومت، بازتر از سایر دیکتاتورها در اقصی نقاط چرا که آنها از دین بعنوان ابزاری قدرتمند برای محدود کردن و بستن دست و پا و دهان مخالفان عالم بوده است،استفاده کرده و کار خویش را پیش برده اند. به همین دلیل اولین قربانیان تلفیق دین با سیاست زنان هستند که در که در حکومت آخوندی بر تمامی اقشار صف اول سرکوب و تحقیر و تهدید قرار گرفته اند و به همین جهت ستمیبودن مضاعف در مضاعف شده است یل کوردفقط به دل کوردها مردم ایران می رود، در خصوص.

کلام آخر

در طی چند دهه جکومت مستبد جمهوری اسلامی ایران کوردها هیچ نماینده ای در مجلس نداشته اند که از حقوق پایمال شده انها و ظلم و ستم های که بر علیه انها رو داشته شده دفاع کنند .و هر نمیانده ای که در مجلس بوده تن به خواسته های حکومت مستبد داده و در مقابل این همه ظلم سکوت کرده اند

از این رو با شرکت نکردن در انتخابات مجلس نه به 3 دهه جنایات نه به 3 دهه ترور و تجاوز نه به 3 دهه دزدی و حقارت نه به 3 دهه اعدام و سرکوب نه به 3 دهه جکومت منحوس اخوندی نه به 3 دهه انتخابات دروغین نه به 3 دهه دیکتاتوری میگوییم

مجتبی فرضی )فریاد که والی)