ای شعره توسط آقای اکبر سهرابی کور روانشاد کدخدا قنبر سهرابی و برارزای زنده یاد میرزاحسین سهرابی سروده بیه که تقدیم دوستداران فرهنگ و ادب کردی بخصوص یاران عزیز بوت.
دله بهانه
دله بهانه دله بهانه
هی دل تو تا کی گری بهانه
تماشا بکه وضع زمانه
سینه م چوی تابلو گردیه نیشانه
جرگم پاچیته و تیرو تانه
تو بی خود له من گری بهانه
سر بکیش و ناو یانه و یانه
چمان نازانی اوضای زمانه
مردم سرگردان ویل و ویلانه
بی کارو بی بار گشت پریشانه
کس دل خوش نیری لی روزگاره
خصوص طبقه ی گداو بیچاره
هیچ کس ناپرسی له حال و حوالیان
تماشا ناکی مال و منالیان
بی خورد و خوراک لخت و عبریان
ذره ی شک ناون هم جای هم نان
هر هان له تلاش و شو و روو
کلی دل خوشن و قصه ی دروو
دروو رواجه ایمرو له بازار
راسی و کلی نه یری خریدار
سهرابی مترس له وضع زمان
وه ر نیه ی له دس عقیده و ایمان
عقیده و ایمان راهنمای راته
چراغ روشن له پیش پاته
